Wschodnie Rubieże (ang. Eastern Reaches) są to krainy leżące na wschód od kontynentu Alagaësia.
Opis[]
Z rubieży wschodnich opisane zostało jedynie otoczenie góry Arngor. W rejonie tym rozciągają się zielone równiny, które przecina odnoga rzeki Edda, zaś Arngor stanowi samotny szczyt górujący nad równinami. Na południe od góry teren jest pofałdowany i pokryty drzewami o srebrzystych liściach. Na wschodzie znajdują się skarpy i kamienne kolumny z płaskimi wierzchołkami, które porasta bujna roślinność. Tamte rejony zamieszkują wędrowne plemiona na wpół dzikich ludzi.[1]
Według Christophera Paoliniego, rozciągłość całego kontynentu, a więc Alagaësii oraz wschodnich rubieży, wynosi mniej więcej tyle, ile szerokość kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych.[2]
Historia[]
Według przepowiedni, którą Angela przekazała Eragonowi w Teirmie, pewnego dnia miał on opuścić Alagaësię i nigdy do niej nie powrócić.[3] Stało się to po zwycięstwie Vardenów nad Galbatorixem w drugiej wojnie Jeźdźców, gdy Eragon miał przejąć obowiązki przywódcy zakonu Jeźdźców i znaleźć odpowiednie miejsce na ich nową siedzibę. Doszedł do wniosku, że jedynym rozwiązaniem jest poszukanie odpowiedniej kryjówki poza granicami znanej sobie krainy. W tym celu pożeglował rzeką Edda na wschód od Alagaësii, odkrywając wschodnie rubieże.[4] Zatrzymał się dopiero po dwóch tygodniach żeglugi, postanowiwszy osiąść na górze Arngor.
Przypisy[]
- ↑ Widelec, Wiedźma i Smok, rozdział Góra Arngor
- ↑ Alagaësia - Inheriwiki
- ↑ Eragon, rozdział Czarownica i kotołak
- ↑ Dziedzictwo