Dziedzictwo Wiki
Advertisement

Szablon:Infobox:Rasa Smok - fantastyczne stworzenie, zamieszkujące Alagaësię od zarania dziejów. Wraz z krasnoludami smoki są jedynymi prawowitymi dziedzicami tej ziemi. Oprócz Ra'zacków i kotołaków jest to też jedyne inteligente, niehumanoidalnym stworzenie w Alagaësii.


Anatomia

Wygląd

Według książki

Smok jest powszechnie uważany za najpiękniejsze stworzenie w całej Alagaësii. Wielkością dorównuje przeciętnemu domostwu. Największe osobniki tej rasy przerastały rozmiarem niewielkie pagórki.

Smocza skóra jest ciepła i gładka, okrywają ją łuski najrozmaitszej barwy; od czerni, przez czerwień, zieleń czy szafir po biel. Najgrubsze i najtwardsze łuski znajdują się w większości na całym ciele, lecz te najcieńsze i zapewniające najmniej ochrony umiejscowione są na brzuchu i w pachwinach łap. Wrażliwe są także błoniaste skrzydła.

Skrzydła smoka to błony rozciągnięte na długich szponach, tzw. paliczkach. Pomimo tego, że są one dość grube i twarde, nie pozostają odporne na ostrzał. Rozpiętość skrzydeł smoka dochodzi do 100 stóp.

Smocza głowa nie jest zbyt wielka w porównaniu z całym ciałem. Pozbawiona jest większych rogów, czułek czy uszu. Niewielkie, chronione kościstymi powiekami oczy, są nieco jaśniejsze barwą od koloru łusek, mając przy tym czystszą tonację. Wąska źrenica przypomina kocią.

Wzdłuż ciała, od początku szyi wzdłuż linii grzbietu aż po koniec ogona biegnie szereg ostrych i długich szpikulców. Zapewniają ochronę w razie powietrznego ataku innego latającego stworzenia.

Łapy smoka, zarówno przednie jak i tylne, są umięśnione i silne, choć niezbyt długie. Twarde i mocne łapy posiadają spiczaste, podłużne i chwytne szpony. Nogi zwierzęcia są wyposażone w dodatkowe szpikulce, wyrastające po ich tylnej części.

Ogon stworzenia jest długi - osiąga prawie połowę długości ciała. Dzięki temu smok może atakować nim (także stojąc przodem do przeciwnika), wykonywać błyskawiczne zwroty w powietrzu i latać z doskonałą gracją i koordynacją.

Według filmu

Smok saphira

Smok filmowy

Filmowy gatunek tego zwierzęcia różni się od opisanego w książce. Możemy zaobserwować to na przykładzie Saphiry.

Ciało pokrywają łuski, nie są jednak tak ostre i twarde, aby jeździec miał problemy z bólem towarzyszącym siedzeniu na nieosiodłanym grzbiecie smoka.

Smok ma skrzydła w postaci błony grubej i twardej, dodatkowo pokryte one są jeszcze dłuższymi i twardszymi łuskami niż reszta ciała. Poprzez to są bardziej odporne na ostrzał oraz na przedziurawienie.

Głowa nie jest wielka w porównaniu z resztą ciała. Wyposażona jest w dwa duże rogi, chroniące łeb zwierzęcia, a także służące do obrony.

Smok ma szpikulce, jednak znajdują się tylko na ogonie - niewielkie i nieostre ciągną się przez grzbiet i szyję.

Odżywianie

Saphira eats

Jedzący szczura smok

Smok jest stworzeniem wszystkożernym, preferuje jednak przede wszystkim mięso. Młode osobniki żywią się upolowanymi przez siebie gryzoniami i ptakami. Dorosły smok poluje większe sztuki, takie jak duże ssaki, ryby, ptaki czy gady.

W innych przypadkach smoki zjadają rośliny, na przykład owoce ogniodrzewu, wspomagającego trawienie gadów. Smoki Jeźdźców towarzysząc podczas ceremonii, piją także napoje i trunki, na przykład miód.

Cykl życia

Saphira piskle3

Pisklę smoka

Młody smok wykluwa się z jaja. W przeciwieństwie do dzikich smocząt, niewyklute pisklęta przeznaczone Jeźdźcom przebywają w skorupie dłużej. Zanim ich wyklucie nastąpi, może minąć kilka miesięcy, a nawet kilka, kilkadziesiąt, kilkaset, nawet kilka tysięcy lat. Zależy to od tego, kiedy jajo trafi do idealnego przyszłego Smoczego Jeźdźca. Gdy takowy smok już opuści skorupę, nawiązuje kontakt myślowy ze swym Jeźdźcem za pomocą Gedwëy ignasii. Rozwój i wzrost smoka odbywa się w tempie naturalnym dla gadów. Nim smok osiągnie wielkość Jeźdźca, minie kilka tygodni, nim zaś będzie nadawać się jako

Smocze jajo

wierzchowiec, mija kolejne kilka miesięcy. Smoki rosną przez całe swoje życie.

Kiedy osobnik znajdzie swojego partnera, para może wydać potomstwo. Wśród dzikich smoków, matka pozostawia jaja na pastwę losu, zaś smoczyce podległe Zakonowi przekazują je Jeźdźcom by trafiło w odpowiednie ręce. Smoki mogą rozmnażać się całe życie.

Moce

Saphira fire

Smok ziejący ogniem

Smoki dysponują nadnaturalnymi mocami, czyli magią. Mieszkańcy Alagaësii wierzą, że magia pochodzi właśnie od nich. Kiedy smoki sprzymierzone były z elfami, przekazały im zdolność władania magią. Mówiąc z kolei o ludziach, tylko Smoczy Jeźdźcy władają magią przekazaną za pośrednictwem Gedwëy ignasia Jeźdźcowi.

O ile Jeździec może wypowiedzieć zaklęcie i może za pomocą magii dokonać niemal wszystkiego, smoki dysponują mniejszą ilością mocy, lecz potężniejszą. Do znanych z powieści wydarzeń z użyciem magii smoka należą:

Historia

Du Fyrn Skulblaka

Saphira&Eragon

Dziedzictwo Osobny artykuł: Du Fyrn Skulblaka

Smoki zasiedlały Alagaësię od zarania dziejów. Koegzystowały one z krasnoludami. Między tymi dwiema rasami dochodziło co jakiś czas do konfliktów, lecz nie na dużą skalę, ponieważ smoki gniazdowały głównie w Du Fells Nangoroth.

Setki lat później do Alagaësii przybyły na srebrnych statkach elfy z krainy zwanej Alalëą. W ślad za nimi przybył urgale. Z początku stosunki między elfami a smokami były poprawne, z tej racji, iż elfy nie uważały smoków za istoty inteligentne. Za panowania króla Ceranthora pewien młodzik postanowił zapolować na smoka (elfy wówczas jadały jeszcze mięso) i zabił go. Oburzone smoki zwarły szeregi i zaatakowały cały elfi naród. Przerażone nieporozumieniem elfy próbowały zakończyć walkę, lecz nie mogły porozumieć się ze smokami.

Rozpoczęła się trwająca pięć lat krwawa i wyniszczająca wojna. Z początku elfy tylko się broniły, ale potem przeszły do kontrofensywy. Zniszczyły między innymi gniazda smoków na Skale Strzaskanych Jaj. Smoki spaliły zaś miasto Ilireę.

Walki trwałyby o wiele dłużej gdyby nie to, że elf imieniem Eragon odnalazł porzucone smocze jajo. Postanowił wychować smoka, który się wykluł i nazwał go w pradawnej mowie Bid'Daum. Wraz ze swym towarzyszem doprowadził do zawarcia pokoju w Alagaësii.

Czasy Jeźdźców

Po zakończeniu konfliktu królowa elfów Tarmunora i wybrany przez smoki przedstawiciel postanowili zawrzeć traktat. Zwykłe zobowiązanie na piśmie nie wystarczyłoby toteż postanowiono złączyć obie potężne rasy magią. Elficcy magowie przez dziewięć lat pracowali nad właściwym zaklęciem. Po owym czasie elfy i smoki przybyły do Ilirei. Elfy nadały czarowi strukturę, smoki moc i połączyły swe rasy. Zaklęcie sprawiło, iż smoki zyskały władzę nad językiem i ogładę, elfy zaś długowieczność i urodę.

Postanowiono także o ustanowieniu strażników paktu i łączników między rasami. Smoczych Jeźdźców. Wewnątrz czaru przygotowanego przez Tarmunorę krył się mechanizm pozwalający pisklęciu złączyć się z Jeźdźcem. Odtąd, gdy smok decydował się oddać jajo Jeźdźcom, nad nim wypowiada się pewne słowa sprawiające, że pisklę nie wykluwa się przedwcześnie.

Upadek i Smocza Wojna

Upadek

Galbatorix na Shruikanie

Dziedzictwo Osobny artykuł: Upadek

Podczas rebelii wznieconej przez Galbatorixa zginęły prawie wszystkie smoki. Wyjątkiem był Shruikan oraz na wpół szalone smoki Zaprzysiężonych, które zostały przez współbraci pozbawione imion (Du Namar Aurboda). Zachowały się także trzy jaja, z których dwa się już wykluły: Saphira i Cierń. W trzecim jaju znajduje się smoczy samiec. Przeżył również Glaedr ze swym Jeźdźcem Oromisem, schronienii w Du Weldenvarden.

Lista wszystkich smoków

Żyjące:

Smoki z dawnych czasów:

Ciekawostki

  • Kolor łusek i oczu smoka jest warunkowany barwą skorupy jaja, zaś kolor szponów, barwą żyłek na jaju.

Galeria z książek

Galeria z filmu

Advertisement