Drzewo Menoa – gigantyczna, zajmująca dziesięć akrów sosna, znajdująca się w stolicy Du Weldenvarden, Ellesmérze. Powstała przez połączenie się drzewa z elfką o imieniu Linnëa.
Historia[]
Powstanie drzewa[]
Linnëa była bardzo zdolna w śpiewaniu roślinom w pradawnej mowie. Była to jej pasja, której poświęcała cały czas. W jej życiu nie było miejsca dla mężczyzny. W tym postanowieniu przeżyła wiele lat, aż stała się dojrzałą kobietą. Jej życie odmieniło się, gdy spotkała młodego elfa, który omamił ją pięknymi słowami o miłości. Przez pewien czas żyli razem szczęśliwie.
Jednakże elf znudził się swoją dojrzałą partnerką i ją porzucił dla młodszej kobiety. Gdy Linnëa się o tym dowiedziała, wpadła w furię i zabiła kochanków. Gdy zrozumiała swój czyn, życie straciło dla niej sens. Przywarła do największej sosny w Du Weldenvarden i zaczęła nucić w pradawnej mowie pragnąc stracić wszelką więź ze swą rasą.
Przez trzy dni i trzy noce Linnëa śpiewała, a czwartego scaliła się z sosną. Od tej pory znana jest jak drzewo Menoa i sprawuje opiekę nad całym lasem. Nie zwraca uwagi na przyziemne rzeczy, interesują ją promienie słoneczne i woda. Ożywia się lekko jedynie podczas celebrowania przez elfy Agaetí Blödhren.
Rada Solembuma[]
Podczas pobytu Eragona z Bromem w Teirmie, kotołak Solembum dał młodemu Jeźdźcowi następującą radę:
| “ | Kiedy nadejdzie czas i będziesz potrzebował broni, szukaj pod korzeniami drzewa Menoa. A gdy wszystko wyda się stracone, a twoja moc nie wystarczy, idź pod skałę Kuthian i wymów swe imię, by otworzyć Kryptę Dusz. | ” |
Wydobycie jasnostali[]
Pierwsza część owej przepowiedni spełniła się podczas drugiego pobytu Eragona i Saphiry w Ellesmérze. Rozpaczliwie potrzebujący własnego miecza Eragon dowiedział się, że pod drzewem Menoa znajduje się ruda jasnostali, z której elfka Rhunön wyrabia miecze Jeźdźców. Eragon wraz z Saphirą błagali drzewo o pomoc, a po braku odpowiedzi smoczyca wpadła w złość i przypaliła konar Menoi. Ta schwytała oboje korzeniami, chcąc ich zabić, zmieniła jednak zdanie pod wpływem ich argumentów. Uwolniła ich i puściła z upragnioną jasnostalą. Przed odejściem Eragon spytał Menoę, jakiej żąda zapłaty za pomoc, ona jednak kazała mu jedynie odejść.