Dolina Palancar to kraina położona w północno-zachodnim krańcu Alagaësii. To na jej terenie znajduje się wioska Carvahall oraz, niedaleko niej, farma, na której wychował się Eragon.
Swoją nazwę Dolina zawdzięcza królowi Palancarowi, pierwszemu władcy regionu, który zamieszkiwał go przed Upadkiem.
Opis[]
Jej północny kraniec wyznacza Wodospad Igualda, od wschodu i zachodu rejon ograniczony jest górskim pasmem Kośćca. Płyną tu dwie rzeki: strumień Nost[1] oraz znacznie większa rzeka Anora, płynąca wzdłuż Doliny i skręcająca we wschodnim kierunku za górą Utgard na południe od Therinsfordu; zakole to wyznacza południową granicę Doliny.
Dolina Palancar zamieszkana jest przez ludzi. Osady Carvahall i Therinsford są jedynymi skupiskami ludności w tym regionie, oprócz nich występują tutaj pojedyncze gospodarstwa, m.in. farma Garrowa czy Cawleya.
Historia[]
Rządy króla Palancara[]
Dolina Palancar została zasiedlona po tym, jak pierwsza większa grupa ludzi na czele z królem Palancarem wylądowała w Alagaësii. Wybrali ten rejon, ponieważ miał korzystne walory obronne i nie został jeszcze zajęty przez elfy ani krasnoludy.
Król okazał się być szaleńcem, a do tego pragnął poszerzyć swoje terytorium, dlatego trzykrotnie wypowiadał elfom wojnę, bez żadnych prowokacji z ich strony. Do walk nie doszło, a poczynania króla skłoniły jego poddanych do podpisania z leśnym ludem tajnego paktu detronizującego Palancara. Dopiero wtedy nastał pokój. Ten bezowocny konflikt skłonił Jeźdźców do wzniesienia strażnicy na górze Edoc'sil, skąd mogli obserwować Dolinę.
Obecnie wśród ludzi zamieszkujących Dolinę Palancar wciąż płynie królewska krew.
Młodość Eragona i Rorana[]
To właśnie w dolinie Palancar wychował się główny bohater serii, Eragon. Mieszkał tam przez pierwszych piętnaście lat swojego życia i słynął z tego, że jako jedyny miał odwagę polować na terenie Kośćca - góry bowiem słynęły z tajemniczych śmierci bądź zaginięć tych, którzy zapuścili się w ich głąb. Eragon mieszkał wraz ze swoim kuzynem Roranem i wujem Garrowem na farmie znajdującej się kilkanaście mil od wioski Carvahall, do której udawali się w celu spotkań towarzyskich bądź handlu.[2]
Eragon opuścił Dolinę niedługo po tym, jak ze znalezionego jaja wykluła się smoczyca Saphira, a sam chłopak stał się Smoczym Jeźdźcem. Poszukujący go Ra'zacowie pracujący dla króla dotarli na jego farmę i zniszczyli domostwo, zadając śmiertelne rany Garrowowi; Eragon przybył za późno, by ocalić wuja, i kilka dni później uciekł z Doliny wraz z Bromem.[3] Kilka miesięcy później Ra'zacowie powrócili do Carvahall, tym razem poszukując Rorana. Chłopak się nie poddał i postanowił walczyć, a dzięki swojemu darowi przekonywania zyskał sobie lojalność wieśniaków. Ponieważ nie byli oni w stanie bronić wioski zbyt długo, podjęli decyzję o opuszczeniu jej i ucieczce do Surdy. Tak też uczynili, a po ich ucieczce Ra'zacowie zniszczyli Carvahall.[4]
Odbudowa[]
Po pokonaniu Galbatorixa przez Vardenów, królowa Nasuada przyznała Roranowi tytuł lorda, oddając mu Dolinę Palancar we władanie. Roran postanowił wznieść zamek na wzgórzu na swoich rodzinnych terenach. Miał też zamiar odbudować wioskę Caarvahall jeszcze wspanialszą, niż była przedtem.[5]
Ciekawostki[]
- Nazwa doliny Palancar została zainspirowana nazwiskiem ilustratora okładek książek cyklu Dziedzictwo, Johna Jude Palencara, o czym autor wspomina w podziękowaniach załączonych do książek.
Przypisy[]
- ↑ Najstarszy, rozdział Diamenty wśród nocy
- ↑ Eragon
- ↑ Eragon, rozdział Szaleństwo życia
- ↑ Najstarszy
- ↑ Dziedzictwo
Zobacz też[]
| Mapa Alagaësii |
 |