Dziedzictwo Wiki
Dziedzictwo Wiki
Advertisement

Cierń — czerwonołuski smok Murtagha, który wykluł się dla niego w niewoli u Galbatorixa. Niedługo po wykluciu się Ciernia król zdołał zgadnąć prawdziwe imiona zarówno jego, jak i Murtagha, dzięki czemu zmusił ich do posłuszeństwa. Nauczycielem szkolącym Ciernia do walki był Shruikan.

Po raz pierwszy ukazał się Vardenom, w tym Eragonowi i Saphirze, podczas bitwy na Płonących Równinach.

Wygląd[]

Smok ma szkarłatne łuski, skrzydła koloru wina i oczy cynobrowej barwy. Jego szpony i szpikulce porastające grzbiet są śnieżnobiałe. Sylwetka smoka jest dość muskularna jak na jego wiek. Jeszcze przed osiągnięciem wieku dojrzałego potrafił ziać ogniem, za sprawą magii Galbatorixa. Dzięki swej stosunkowo małej wielkości jest szybki i zwrotny, co daje mu przewagę w walce.

Charakter[]

Osobowość smoka nie została przedstawiona zbyt wszechstronnie. Smok nie służył Galbatorixowi z własnej woli, jako że zostałdo tego zmuszony krótko po wykluciu. Prawdopodobnie to pod jego wpływem Murtagh okazał litość Eragonowi i Saphirze.

Cierń i jego Jeździec zwrócili się przeciw Galbatorixowi w ostatecznej bitwie. Podczas gdy Eragon walczył umysłem z królem, Cierń zaatakował jego smoka, Shruikana.

Po zakończeniu wojny obaj z Murtaghiem byli zbyt zagubieni, by przebywać wśród Vardenów, do tego dręczyły ich wyrzuty sumienia z powodu wszystkiego, co dokonali w służbie króla, dlatego udali się na wygnanie. Przed odejściem Cierń miał okazję porozmawiać z Eragonem oraz Saphirą i obojgu życzył szczęścia.

Cierń jest bardzo silnie związany ze swoim Jeźdźcem i nieustająco troszczy się o niego oraz dba o jego bezpieczeństwo.

Historia[]

Przed wykluciem[]

Cierń był jednym z trzech smoczych jaj, które Galbatorix przejął podczas Upadku. Ukryty był wraz z jajem Saphiry i Fírnena w skarbcu Urû'baenu przez ponad sto lat. Przez cały ten czas Galbatorix dążył do wyklucia jaj, lecz bezskutecznie.

Wczesne życie[]

Po bitwie o Farthen Dûr, Murtagh został schwytany przez Bliźniaków, którzy następnie przekazali go Galbatorixowi. Mężczyzna trafił do niewoli u króla. Właśnie wtedy Cierń wykluł się dla niego i obdarzył Jeźdźca gedwëy ignasią na jego lewej dłoni.

Obaj, krótko po wykluciu się smoka, zostali podporządkowani woli Galbatorixa poprzez liczne wiążące przysięgi w pradawnej mowie, król odkrył bowiem ich prawdziwe imiona. Pod okiem Shruikana rozpoczęli oni swe szkolenie. Galbatorix za pomocą magii przyśpieszył wzrost Ciernia, by ten mógł jak najszybciej i z powodzeniem stawić czoła Saphirze.

Bitwa na Płonących Równinach[]

Podczas bitwy na Płonących Równinach Cierń i Murtagh walczyli po stronie Imperium, mając do dyspozycji siłę Eldunarí powierzonych im przez Galbatorixa. Otrzymali rozkazy, by oszczędzać siły i nie włączać się do walki; dopiero na dany znak ujawnili się Vardenom. Wówczas Murtagh grotem energii zabił króla krasnoludów, Hrothgara.

Niedługo później naprzeciw Ciernia i Murtagha stanęli nieświadomi jeszcze tożsamości Jeźdźca Eragon i Saphira. Po wyczerpującym starciu w powietrzu Jeźdźcy przeszli do pojedynku na ziemi, który zakończył się zwycięstwem Murtagha. Zamiast jednak pojmać Eragona i Saphirę, wraz z Cierniem pozwolili im odejść, po czym odlecieli z powrotem do Urû'baenu, korzystając z luki w złożonych przysięgach pozwalającej na niejednoznaczną jej interpretację.[1]

Gdy Murtagh i Cierń wrócili do stolicy z pustymi rękami, Galbatorix wściekł się. Zabił pięcioro ze swych sług, a następnie torturował Ciernia i jego Jeźdźca. Zmusił ich do złożenia nowych przysiąg, uniemożliwiających okazanie litości Eragonowi lub Saphirze w przyszłości. Wydobył także z ich umysłów informacje o elfich zdolnościach Eragona. Wzmocnił magią szybkość i refleks Murtagha oraz siłę Ciernia.

Polowanie na Eragona[]

Podczas swej podróży przez Imperium Eragon był poszukiwany przez Murtagha i Ciernia. Z podsłuchanej rozmowy żołnierzy dowiedział się o niesubordynacji Murtagha.

Niedługo po tym, jak Eragon powrócił do obozu Vardenów, Murtagh i Cierń zaatakowali ich ponownie. W walce tej czerwonołuski smok i jego Jeździec ponownie korzystali z siły Eldunarí, podczas gdy Eragon wspierany był przez Aryę i grupę dwunastu elfich magów. Starcie zakończyło się zwycięstwem Eragona i Saphiry.

Bitwa o Gil'ead[]

Podczas walk o Gil'ead doszło do pojedynku powietrznego między Murtaghiem i Cierniem a Oromisem i Glaedrem. Podczas starcia Galbatorix przemówił poprzez Murtagha, próbując przeciągnąć walczących na swą stronę. Starcie prawdopodobnie zakończyłoby się zwycięstwem elfa i jego smoka, gdyby nie fakt, że Oromis dostał ataku paraliżu i wypuścił Naeglinga. Murtagh wykorzystał to i zabił sędziwego Jeźdźca, a chwilę później Cierń ugryzł Glaedra w podstawę czaszki, zabijając wielkiego złotego smoka na miejscu.[2]

Dras-Leona[]

Przez długi czas Cierń i Murtagh pozostawali ukryci przed Vardenami. Przekonani o swojej sile i o tym, że nie można ich pokonać, buntownicy przypuścili szturm na Dras-Leonę, zrezygnowali jednak z oblężenia, gdy zza murów wyłonił się Cierń z Murtaghiem na grzbiecie. Przez wiele kolejnych dni Cierń pilnował bram miasta, wylegując się na murach.

Gdy Eragon z grupą towarzyszy usiłowali dostać się do miasta przez podziemne korytarze, Saphira zaatakowała miasto, zaskakując Ciernia. Czerwony smok ruszył w pościg za smoczycą, jednak został zasypany gruzami zniszczonych przez Saphirę budynków i uwięziony w ruinach katedry. Po dłuższym czasie udało mu się wydostać i podjął walkę ze smoczycą. Ostatecznie jednak miasto zostało zdobyte przez Vardenów, a Murtagh i Cierń ponownie zostali zmuszeni do odwrotu.

Następnej nocy Cierń przyleciał do obozu Vardenów w nocy, zaskakując wojsko, i korzystając z zamieszania oraz nieprzytogowania żołnierzy porwał Nasuadę i zabrał ją do Urû'baenu.

Starcie z Galbatorixem[]

Gdy Vardeni dotarli do stolicy Imperium i Eragon wraz z towarzyszami odnaleźli kryjówkę Galbatorixa, król wezwał przed swe oblicze Murtagha i Ciernia i zmusił Jeźdźca do pojedynku na miecze przeciw Eragonowi. Po jego zakończeniu obaj Jeźdźcy w cichym porozumieniu postanowili zaatakować króla. Gdy Galbatorix zmagał się z zaklęciem rzuconym przez Eragona, Cierń wykorzystał sposobność i rzucił się na Shruikana, raniąc go i odgryzając części ciała.

Życie po wojnie[]

Po śmierci Galbatorixa Cierń, podobnie jak Murtagh, czuł się zagubiony i dręczony wyrzutami sumienia. Podczas rozmowy z Eragonem i Saphirą przekazali im Eldunari zniewolone przez króla, zaś Eragon zdradził tajemnicę tych znalezionych na Vroengardzie. Przed odlotem Cierń przysunął łeb do czoła Eragona, błogosławiąc go. Zwrócił się także do Glaedra (nazywając go Ebrithilem) z prośbą o wybaczenie. Następnie wraz z Murtaghiem odlatują na północ, by przez jakiś czas żyć w izolacji i zaleczyć rany na umyśle zadane przez wojnę.[3]

Przypisy[]

Advertisement